Als een treinreis

Vol dromen en verrassingen
Vol ontmoetingen en afscheid nemen
Vol met mee- en tegenvallers

Vanuit mijn verbeelding als ontwerper zou ik de voormalige kerk en klooster graag zien als een treinstation, waar de sneltrein van het leven langer stil mag staan dan we wellicht gewend zijn. Het is een plek om de cursisten (van het filosofiecentrum) hun reis zo gemakkelijk mogelijk te maken. Een plek waar we proberen onze reisgenoten te begrijpen, en we op zoek gaan naar de mooiste kanten van elk van hen. Het zal een plek zijn waar voor de bewoners, tijd is om emoties de ruimte te geven, herinneringen te koesteren en ervoor te zorgen dat ze mooie herinneringen achterlaten op het moment dat ze zelf uit de trein stappen.